Στο ραγδαία εξελισσόμενο τοπίο της εταιρικής βιωσιμότητας, τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν όλο και περισσότερο στις βιώσιμες πρακτικές για την αλυσίδα εφοδιασμού. Ας προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο θα αξιοποιήσουμε τα ESG δεδομένα για την αξιολόγηση της αλυσίδας εφοδιασμού.
Κανονισμοί, όπως η οδηγία για την υποβολή εκθέσεων εταιρικής βιωσιμότητας και ο Μηχανισμός συνοριακής προσαρμογής άνθρακα (ΜΣΠΑ), αναδιαμορφώνουν τις στρατηγικές των εταιρειών παγκοσμίως, καθιστώντας επιτακτική την ανάγκη να εμβαθύνουν στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των αλυσίδων εφοδιασμού. Σκοπός τους είναι να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις δημοσιοποίησης των δεδομένων βιωσιμότητας και να αποφύγουν τη φορολογική επιβάρυνση λόγω των εκπομπών άνθρακα.
Καθώς οι κυβερνήσεις και οι ρυθμιστικοί φορείς έχουν ολοένα και περισσότερες απαιτήσεις για ένα πιο ολοκληρωμένο report και διαφάνεια όσον αφορά τις εκπομπές άνθρακα, οι επιχειρήσεις βρίσκονται σε μια κρίσιμη καμπή, όπου είναι υποχρεωμένες να εξετάζουν όχι μόνο τις άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις τους, αλλά και εκείνες που συνδέονται με τις δραστηριότητες των προμηθευτών τους.
Σε αυτό το πλαίσιο, μια κοινή πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι επικεφαλής προμηθειών (CPOs) είναι η ενσωμάτωση των μετρήσεων ESG στον πυρήνα προμηθειών του οργανισμού για την αξιολόγηση των εκπομπών άνθρακα (Scope 3), οι οποίες αντιπροσωπεύουν περίπου το 70% των συνολικών εκπομπών.
Αξιολόγηση των επιδόσεων ESG του οργανισμού
Όταν πρόκειται για πράσινες προμήθειες, η κατανόηση των επιπτώσεων της αλυσίδας αξίας είναι ένα καίριο βήμα για τους οργανισμούς, το οποίο για να επιτευχθεί, απαιτεί μια δομημένη προσέγγιση.
Το πρώτο βήμα της διαδικασίας είναι η αξιολόγηση των επιδόσεων ESG, προκειμένου να εντοπιστούν τα εσωτερικά και εξωτερικά θέματα του οργανισμού, λαμβάνοντας υπόψη τόσο τις οικονομικές επιπτώσεις όσο και τις επιπτώσεις στη βιωσιμότητα (περιβάλλον - κοινωνία - διακυβέρνηση).
Μόλις αποτυπωθεί η ESG απόδοση, η επιχείρηση πρέπει να ενσωματώσει αυτές τις εξελίξεις στην ευρύτερη επιχειρηματική στρατηγική της, θέτοντας σαφείς και μετρήσιμους στόχους.
Σε αυτή τη φάση, η επιλογή ενός κατάλληλου πλαισίου αναφοράς ESG, όπως το GRI ή το SASB, είναι κρίσιμη για να καθοδηγήσει τις προσπάθειες μέτρησης και αναφοράς τόσο του οργανισμού όσο και των άλλων εμπλεκόμενων μερών.
Η εγκαθίδρυση ισχυρής διακυβέρνησης ESG και ο καθορισμός σαφών ρόλων, αρμοδιοτήτων και διαδικασιών για την εφαρμογή της ESG είναι ζωτικής σημασίας. Τέλος, πρέπει να χρησιμοποιούνται αποτελεσματικές μέθοδοι συλλογής δεδομένων για τη συλλογή σωστών δεδομένων ESG, αξιοποιώντας εσωτερικές και εξωτερικές πηγές.
Ο ρόλος των προμηθευτών
Ο μετασχηματισμός των προμηθειών από απλές συναλλακτικές σχέσεις σε ολοκληρωμένες επιχειρηματικές στρατηγικές υπογραμμίζει τη σημασία της θεώρησης των προμηθευτών ως στρατηγικών εταίρων.
Με τις εκπομπές άνθρακα (Scope 3) να αντιπροσωπεύουν την πλειονότητα του αποτυπώματος ενός οργανισμού, είναι απαραίτητη η αλλαγή του προτύπου που περιλαμβάνει την ενσωμάτωση των μετρήσεων και των πολιτικών ESG στις συνήθεις διαδικασίες επιλογής προμηθευτών και προμηθειών.
Από περιβαλλοντική άποψη, οι προμηθευτές αξιολογούνται με βάση το αποτύπωμα άνθρακα, τις πρακτικές διαχείρισης αποβλήτων και την αποδοτικότητα των πόρων τους, διασφαλίζοντας ότι τηρούν αυστηρά περιβαλλοντικά πρότυπα και συμβάλλουν στη μείωση του συνολικού περιβαλλοντικού αντίκτυπου της αλυσίδας εφοδιασμού. Αυτό περιλαμβάνει τον εξονυχιστικό έλεγχο των λειτουργιών των προμηθευτών τους όσον αφορά την κατανάλωση ενέργειας, τις εκπομπές άνθρακα, τη χρήση νερού και τη βιωσιμότητα των υλικών που χρησιμοποιούν, προωθώντας πρακτικές όπως η ανακύκλωση, η χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και η διατήρηση των φυσικών πόρων.
Τα κοινωνικά κριτήρια εξετάζουν τις εργασιακές πρακτικές, την εμπλοκή τους στην κοινότητα και την τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διασφαλίζοντας ότι τηρούν δίκαιες εργασιακές πρακτικές, συμβάλλουν θετικά στις κοινότητές τους και σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτή η πτυχή του ESG υπογραμμίζει τη σημασία των ηθικών εργασιακών πρακτικών, της ποικιλομορφίας και της ένταξης και της ευημερίας των εργαζομένων στην αλυσίδα εφοδιασμού, ευθυγραμμίζοντας τις δραστηριότητες των προμηθευτών με τις ευρύτερες κοινωνικές αξίες.
Συμπέρασμα
Όπως διαπιστώσαμε, οι πράσινες προμήθειες ξεπερνούν τη συμμόρφωση και τον περιορισμό των κινδύνων και αποτελούν μια στρατηγική οδό για καινοτομία, ανταγωνιστική διαφοροποίηση και δημιουργία αξίας.
Έχοντας διανύσει ένα τόσο σπουδαίο «ταξίδι», η επίτευξη βιώσιμων προμηθειών θα απαιτήσει συντονισμένη προσπάθεια από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, και η κατανόηση και η παρακολούθηση των επιδόσεων των προμηθευτών σε θέματα ESG θα παίξει πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτό το παιχνίδι.
